Bezprym Bolesławiec[]
Bezprym (986-1031), pierworodny syn Bolesława Chrobrego i jego drugiej żony, Węgierki.
Bezprym syn Bolesława Chrobrego jednak nie wdał się w ojca.
Pozbawiony prawa do tronu na rzecz swojego brata, Mieszka II został przeznaczony do stanu duchownego. Najpóźniej jako nastolatek trafił do pustelni załozonej przez św. Romualda w Pereum koło Rawenny. Powrócił do Polski po śmierci ojca (1025), domagając się należnej mu części dziedzictwa. Sprzymierzył się z najmłodszym bratem, Ottonem; po wykryciu spisku wygnany z kraju. Schronił się na Rusi, gdzie zaczął zabiegać o pomoc w powrocie do Polski u ksiecia kijowskiego Jarosława Mądrego. W 1031 roku przy pomocy cesarza konrada i posiłków ruskich i niemieckich, zorganizował najazd na ziemie polskie. Objął władzę zmuszając brata do ucieczki do Czech. Po wstąpieniu na tron Bezprym zaczął bezwzględne prześladowania zwolenników Mieszka II. Uznał zwierzchnictwo cesarza, rezygnując z godności królewskiej. Odesłał królewskie insygnia cesarzowi. Skrytobójczo zamordowany.
Jego działalność miała tragiczne i daleko idące konsekwencje dla państwa polskiego, które poniosło straty terytorialne, utraciło - będącą widocznym znakiem suwerenności - koronę królewską, a także stało się areną tzw. reakcji pogańskich.
|
Bolesław I Chrobry ( 992-1025) |
Książe Polski (1031 - 1032) | Bolesław Zapomiany (1034-1036/1038) |